'Οταν τα παιδιά δημιουργούν

Θέμα: ξενιτιά
1
Στην ξενιτιά ήρθα για να βρω δουλειά
μα μ' έπιασε η τεμπελιά.
Νοσταλγία, θλίψη και λύπη κυριεύουν
την καρδιά μου για τον τόπο μου.

Μου έλειψε η οικογένεια, οι φίλοι,
τα ξαδέρφια, μου έλειψε η θάλασσα.
Δεν ξέρω τι να κάνω, δεν ξέρω τι να πω
γι' αυτό αναπολώ τα παιδικά μου χρόνια
που κάθε πρωί κοίταζα τη θάλασσα.

2
Η ξενιτιά μοιάζει με μια ήρεμη θάλασσα
που σε γαληνεύει. Όμως αργότερα μετατρέπεται
σε μια φουρτουνιασμένη, κρύα θάλασσα
με βράχια και για βάρκα την ελπίδα.
Αυτή είναι η ξενιτιά....

3

Είπες θα φύγω, μα θα' ρθω νωρίς,
μα σύ δε γύρισες και ακόμα να 'ρθεις.
Μα, γιατί να μας χωρίζει τόση στεριά;
Kαι σύ να βρίσκεσαι μια θάλασσα μακριά;