απαλή βροχή
στα βρύα, χωρίς ήχο -
πόσες οι μνήμες!

(Μπουσόν)

Pablo Neruda

Στ’ όνομά σου, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα,
που σκοτώθηκες στην Ισπανία για τη λευτεριά
του ζωντανού λόγου,
Εμείς, ποιητές απ’ όλες τις χώρες του κόσμου,
μιλώντας και γράφοντας στις διάφορες και ποικίλες
γλώσσες μας
παίρνουμε εδώ τον όρκο τον κοινό,
τ’ όνομά σου να μην ξεχαστεί ποτές πάνω στη γης,
κι όσο υπάρχει τυραννία και καταπίεση,
στ’ όνομά σου
να τις πολεμούμε
όχι μονάχα με το λόγο
μα και με τη ζωή μας.

Vacancy in the Park
By Wallace Stevens

March … Someone has walked across the snow,
Someone looking for he knows not what.

It is like a boat that has pulled away
From a shore at night and disappeared.

It is like a guitar left on a table
By a woman, who has forgotten it.

It is like the feeling of a man
Come back to see a certain house.

The four winds blow through the rustic arbor,
Under its mattresses of vines.

Neighbour

Build me a bridge over the stream
to my neighbour’s house
where he is standing in dungarees
in the fresh morning.

O ring of snowdrops
spread wherever you want
and you also blackbird
sing across the fences.

My neighbour, if the rain falls on you,
let it fall on me also
from the same black cloud
that does not recognise gates.

Iain Crichton Smith