Segui la tua sorte…
annaffia le tue piante,
ama le tue rose.

Il resto è l’ombra
d’alberi stranieri.

La realtà
è sempre di più o di meno
di quello che vogliamo.

Solo noi siamo sempre
uguali a noi stessi.

Dolce è vivere solo.
Grande e nobile è sempre

vivere con semplicità.

Lascia il dolore sulle are
come offerta agli dei.

Guarda la vita da lontano,
e non interrogarla mai.

Nulla essa può
dirti. La risposta
è al di là degli dei.

Ma serenamente
imita l’Olimpo
nel segreto del tuo cuore.

Gli dei sono dei
perché non si pensano.

Fernando Pessoa, Segui la tua sorte

Ακολουθήσε το πεπρωμένο σου ...

ποτίζετε τα φυτά σας,

Αγαπάτε τα τριαντάφυλλα σας.

Τα υπόλοιπα είναι σκιά

δέντρα, πραγματικότητα

Είναι πάντα περισσότερο ή λιγότερο

από ό, τι θέλουμε.

Μόνο είμαστε πάντα

ίδιοι με τον εαυτό μας.

Γλυκό είναι να ζήσει μόνη της.

Μεγάλη και ευγενής είναι πάντα

ζει απλά..

Αφήστε τον πόνο στις περιοχές

ως προσφορά στους θεούς.

Κοιτάζει τη ζωή από απόσταση,

και ποτέ δεν την αμφισβητεί.

Τίποτα δεν μπορώ να

να σας πω. Η απάντηση

είναι πέρα από τους θεούς,

αλλά ήρεμα

μιμείται τον Όλυμπο,

είναι το μυστικό της καρδιάς σας.

Οι θεοί του

δεν νομίζω.

Φερνάντο Πεσόα, Ακολουθήστε το μέρος σας