Algo me han dicho Κάτι μου είπαν
la tarde y la montaña. το βράδυ και το βουνό.
Ya lo he perdido. Τό ’χασα κιόλας.
la tarde y la montaña. το βράδυ και το βουνό.
Ya lo he perdido. Τό ’χασα κιόλας.
La vasta noche Νύχτ’ απέραντη:
no es ahora otra cosa δεν είναι τίποτ’ άλλο τώρα
que una fragancia. παρά ευωδιά.
no es ahora otra cosa δεν είναι τίποτ’ άλλο τώρα
que una fragancia. παρά ευωδιά.
¿Es o no es Άραγε υπάρχει
el sueño que olvidé τ’ όνειρο που ξέχασα
antes del alba? πριν απ’ την αυγή;
el sueño que olvidé τ’ όνειρο που ξέχασα
antes del alba? πριν απ’ την αυγή;
Callan las cuerdas. Οι χορδές
βουβές.
La música sabía Ήξερε η μουσική
lo que yo siento. ό,τι εγώ νιώθω.
La música sabía Ήξερε η μουσική
lo que yo siento. ό,τι εγώ νιώθω.
Hoy no me alegran Στις αμυγδαλιές
los almendros del huerto. σήμερα δε χαίρομαι.
Son tu recuerdo. Σένα θυμίζουν.
los almendros del huerto. σήμερα δε χαίρομαι.
Son tu recuerdo. Σένα θυμίζουν.
Desde aquel día Από τη μέρα
εκείνη
no he movido las piezas δεν κούνησα τα πιόνια
en el tablero. μες στη σκακιέρα.
no he movido las piezas δεν κούνησα τα πιόνια
en el tablero. μες στη σκακιέρα.
En el desierto Μες στην έρημο
acontece la aurora. συντελείται η αυγή.
Alguien lo sabe. Κάποιος το ξέρει.
acontece la aurora. συντελείται η αυγή.
Alguien lo sabe. Κάποιος το ξέρει.
La ociosa espada Τ’ άεργο σπαθί
sueña con sus batallas. ονειρεύεται τις μάχες του.
Otro es mi sueño. Άλλ’ όνειρο έχω.
sueña con sus batallas. ονειρεύεται τις μάχες του.
Otro es mi sueño. Άλλ’ όνειρο έχω.
El hombre ha muerto. Ο άντρας
νεκρός.
La barba no lo sabe. Τα γένια δεν το ξέρουν.
Crecen las uñas. Νύχια μακραίνουν.
La barba no lo sabe. Τα γένια δεν το ξέρουν.
Crecen las uñas. Νύχια μακραίνουν.
Esta es la mano Αυτό είν’ το χέρι
que alguna vez tocaba που άγγιζε κάποιες φορές
tu cabellera. τα μαλλιά σου.
que alguna vez tocaba που άγγιζε κάποιες φορές
tu cabellera. τα μαλλιά σου.
Bajo el alero Kάτω απ’το γείσο
el espejo no copia καθρέφτης αντιγράφει
más que la luna. μόν’ το φεγγάρι.
el espejo no copia καθρέφτης αντιγράφει
más que la luna. μόν’ το φεγγάρι.
Bajo la luna Στο φεγγαροφώς
la sombra que se alarga ο ίσκιος που μακραίνει
es una sola. είν’ ένας μόνο.
la sombra que se alarga ο ίσκιος που μακραίνει
es una sola. είν’ ένας μόνο.
¿Es un imperio Ένα βασίλειο
esa luz que se apaga ή μια πυγολαμπίδα
o una luciérnaga? το φως που σβήνει;
esa luz que se apaga ή μια πυγολαμπίδα
o una luciérnaga? το φως που σβήνει;
La luna nueva. Η νέα σελήνη.
Ella también la mira Κι αυτή θα την κοιτάζει
desde otra puerta. από άλλη πόρτα.
Ella también la mira Κι αυτή θα την κοιτάζει
desde otra puerta. από άλλη πόρτα.
Lejos un trino. Μακριά μια τρίλια.
El ruiseñor no sabe Δεν ξέρει το αηδόνι
que te consuela. πως παρηγορεί.
El ruiseñor no sabe Δεν ξέρει το αηδόνι
que te consuela. πως παρηγορεί.
La vieja mano Γέρικο χέρι
sigue trazando versos σχεδιάζει ακόμα στίχους
para el olvido. για τη λησμονιά.
sigue trazando versos σχεδιάζει ακόμα στίχους
para el olvido. για τη λησμονιά.