The boy in the striped pyjamas.

Γερμανία λίγο πριν τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Ναζί. Εβραίοι. Ρατσισμός.
Ένα θέμα που ευαισθητοποιεί όχι μόνο τους ανθρώπους-θύματα εκείνης της εποχής, αλλά και τους  ίδιους του θύτες.

Ο γιος ενός υψηλά ιστάμενου Γερμανού στρατιώτη που δεν καταλαβαίνει γιατί μερικοί άνθρωποι είναι “κακοί” , γιατί τους κακομεταχειρίζονται, γιατί… Γίνεται φίλος με ένα παιδί Εβραίου αιχμαλώτου που ζει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και τους χωρίζει το συρματόπλεγμα περιφρούρησης.Φοβούμενος ότι θα χάσει το φίλο του τον ακολουθεί στο στρατόπεδο ντυμένος σαν εκείνον…

Μια ταινία που σε θυμώνει. Σου δημιουργεί μια απίστευτη σύγχυση, ένα βάρος… Μένεις καθηλωμένος μπροστά στη βιαιότητα εκείνης της εποχής. Στις διακρίσεις. Δεν αντέχεις να συνειδητοποιείς ξανά και ξανά ότι άνθρωποι σαν εσένα, που δε διαφέρουν σε τίποτα, βασανίστηκαν και θυσιάστηκαν στο βωμό ενός παράφρονα ηγέτη. Σε ένα παιχνίδι εξουσίας. Δεν τους συμπονάς απλά, ταυτίζεσαι μαζί τους…
Κι αυτό γιατί το βρίσεις τόσο άδικο αυτό που συνέβαινε…  Άδικο και παράλογο.

Δε θέλω να αναφερθώ στο το πόσο επίκαιρη είναι αυτή η ταινία. Σε προκαλώ να τη δεις.

                                                                                                                                          

Το βιβλίο

Δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος.O μικρός Μπρούνο και η οικογένεια του μετακομίζουν από το Βερολίνο. Έτσι ξεκινά η ιστορία μας. Το καινούριο περιβάλλον, το σπίτι τον κάνουν να αισθάνεται περίεργα και κοιτάζει απορημένος. Σαν παιχνίδι αρχίζει την εξερεύνηση και τελικά συναντά ένα παιδί. Ένα παιδί που φοράει ριγέ πιτζάμες. Ένα συρματόπλεγμα τους χωρίζει  και  ορίζει δύο κόσμους διαφορετικούς .Αυτό όμως δεν στέκεται εμπόδιο για τα δύο παιδιά. Ο καθένας στο κόσμο που τους έχουν ορίσει οι άλλοι να ζούν, ο ένας απέναντι από τον άλλο θα αρχίσουν μια φιλία έτσι όπως μόνο τα παιδιά ξέρουν και μπορούν. Mια φιλία που όμως θα οδηγήσει σε απρόσμενες καταστάσεις.

 Το βιβλίο έγραψε ο συγγραφέας John Boyne,ένα βιβλίο που περιγράφει το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο με έναν τρόπο αρκετά διαφορετικό από ότι έχουμε συνηθίσει μέσα από τα απορημένα μάτια των παιδιών.

«Και έπειτα μια μέρα ήρθαν οι στρατιώτες με τεράστια φορτηγά. Και είπαν σε όλους μας να φύγουμε από τα σπίτια. Το τρένο ήταν φρικτό. Ήμασταν πάρα πολλοί στα βαγόνια. Και δεν μπορούσαμε ούτε να αναπνεύσουμε. Και μύριζε απαίσια.»

Ο ρατσισμός, ο φόβος, ο πόλεμος, οι φυλετικές διακρίσεις. Δύο παιδιά μεγαλωμένα διαφορετικά και μια απαγορευμένη φιλία που ανθεί μέσα στη δίνη του πολέμου και της ζωής στο στρατόπεδο. Ένα βιβλίο που θα σε συναρπάσει και θα σε συγκινήσει μέχρι το τέλος.

«Τότε ο Μπρούνο έπιασε το λεπτοκαμωμένο χέρι του Σμούελ και το έσφιξε γερά,λέγοντας του πως ήταν ο καλύτερος του φίλος. Ο Μπρούνο ανακάλυψε πως εξακολουθούσε να κρατάει γερά το χέρο του Σμούελ στο διό του και τίποτα στον κόσμο δεν μπορούσε να τον πείσει να το αφήσει»