Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018
Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018
Κυριακή 25 Μαρτίου 2018
Σάββατο 24 Μαρτίου 2018
Ο Ήλιος εβασίλεψε,
-Έλληνα μου, βασίλεψε-
και το Φεγγάρι εχάθη
κι ο καθαρός Αυγερινός που πάει κοντά την Πούλια,
τα τέσσερα κουβέντιαζαν και κρυφοκουβεντιάζουν.
Γυρίζει ο Ήλιος και τους λέει, γυρίζει και τους κρένει:
-Έλληνα μου, βασίλεψε-
και το Φεγγάρι εχάθη
κι ο καθαρός Αυγερινός που πάει κοντά την Πούλια,
τα τέσσερα κουβέντιαζαν και κρυφοκουβεντιάζουν.
Γυρίζει ο Ήλιος και τους λέει, γυρίζει και τους κρένει:
«Εψές οπού βασίλεψα πίσω από μια ραχούλα,
άκ' σα γυναικεία κλάματα κι αντρών τα μοιργιολόγια
γι' αυτά τα 'ρωικά κορμιά στον κάμπο ξαπλωμένα,
και μες στο αίμα το πολύ είν' όλα βουτημένα.
Για την πατρίδα πήγανε στον Αδη, τα καημένα».
άκ' σα γυναικεία κλάματα κι αντρών τα μοιργιολόγια
γι' αυτά τα 'ρωικά κορμιά στον κάμπο ξαπλωμένα,
και μες στο αίμα το πολύ είν' όλα βουτημένα.
Για την πατρίδα πήγανε στον Αδη, τα καημένα».
Γιάννης Μακρυγιάννης, Απομνημονεύματα
"ΤΣΟΛΙΑΣ" - "ΕΥΖΩΝΟΣ"
τουρκικό çul < αραβικό cull = κουρέλι, ευτελές ύφασμα, παλιόρουχο.(ομόρριζη με το τσόλι και το τσούλι).
τουρκικό çul < αραβικό cull = κουρέλι, ευτελές ύφασμα, παλιόρουχο.(ομόρριζη με το τσόλι και το τσούλι).
Κατά τον Ν. Σαραντάκο, η παλαιότερη ανεύρεση της λέξης είναι στον "Ζητιάνο" του Καρκαβίτσα (1896), όπου τσολιάς φαίνεται να είναι ο ορεσίβιος που φοράει φουστανέλα κι όχι ‘φράγκικα’, ο "βλάχος". Αυτό ταιριάζει με την ερμηνεία που δίνουν τα παλιά λεξικά Πρωίας & Δημητράκου: ο φορών τσόλια· επί των ευτελώς ενδεδυμένων ορεσιβίων.
Με βάση τα παραπάνω, πιθανότατα ο "τσολιάς" προέρχεται από το τσόλι και μάλλον χρησιμοποιήθηκε αρχικά για τους κακοντυμένους ορεσίβιους και μετά για τους ευζώνους.
Κατά τον Γ. Μπαμπινιώτη: "φαίνεται ότι τη λέξη χρησιμοποίησαν μειωτικά οι Τούρκοι για τους κλέφτες και τους αρματολούς, επειδή η φουστανέλα ήταν ραμμένη από πολλά μικρά κομμάτια υφάσματος.
Οι Εύζωνοι < ευ + ζώννυμι: είναι επίλεκτοι στρατιώτες του ελληνικού στρατού, ευρύτερα γνωστοί ως τσολιάδες, από τη στολή που καθιερώθηκε επίσημα από τον Όθωνα, την οποία έφερε και ο ίδιος σε επίσημες εμφανίσεις.
Μέσα από την ιστορική δράση των ευζωνικών ταγμάτων, οι εύζωνες έχουν αναχθεί σε σύμβολα γενναιότητας για τον ελληνικό λαό. Στις μέρες μας «εύζωνες» καλούνται οι στρατιώτες της Προεδρικής Φρουράς, οι οποίοι εκτελούν αποστολές συμβολικού χαρακτήρα, με κεντρική τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη και του Προεδρικού Μεγάρου.
Παρασκευή 23 Μαρτίου 2018
Κυριακή 18 Μαρτίου 2018
We ‘ll meet again, το πιο δημοφιλές στην Αγγλία με τη Vera Lynn (1940)
Κατιούσα
Τραγούδια για τον πόλεμο
https://topdocumentaryfilms.com/prisoner-number-a26188-henia-bryer/
Τρίτη 13 Μαρτίου 2018
http://www.bbc.co.uk/programmes/p05y5jmg
αρχαία λύρα
http://luthieros.com/
game of thrones
https://www.youtube.com/watch?v=H7FqINcHAIw
αρχαια ελληνικα όργανα
Σάββατο 10 Μαρτίου 2018
https://www.nfb.ca/film/no_more_hiroshima/
Χιροσίμα
https://www.scribd.com/document/340986484/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CE%A1%CE%B1%CF%86%CE%B1%CE%B7%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82-12-%CE%9C%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%93%CE%B9%CE%B1-%CE%A4%CE%BF%CE%BD-%CE%9A%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF
Παρασκευή 9 Μαρτίου 2018
https://youtu.be/N76kAivCb20
The song could be an excellent starting point to get the students talking about why people migrate and cultivate empathy in the classroom. Alternatively, the students could write their own personal responses at the end of the song and focus on the universal theme of the sadness and longing by people who have been separated for a long time.
“Kilkelly, Ireland”
https://www.nfb.ca/film/mr_frog_went_a_courting/
https://www.nfb.ca/film/eleven_moving_moments_with_evelyn_lambart/
This week’s launch on NFB.ca of Donald McWilliams’s film Eleven Moving Moments with Evelyn Lambart (2017), in celebration of International Women’s Day, affords us a fine opportunity to revisit the journey of this exceptional artist. As the first woman animator in the country—and for nearly a quarter-century the only female animation filmmaker. At age six, Evelyn began to experience hearing loss. The condition quickly deteriorated, and within a few years she was nearly deaf. Her parents encouraged her to explore drawing and painting, pursuits that did not depend on her hearing. She developed a taste for and remarkable skill at both art forms, which would serve her well in later years. But her childhood was challenging: she did not have the benefit of a hearing aid, and her teachers failed to take her handicap into account. Evelyn was soon isolated from her classmates and felt excluded from society. In spite of these challenges, she vowed to never be left out, eventually find a job, never marry, and live life to the fullest. At the National Film Board, she would find her place in the sun.After World War II, she made her first film, The Impossible Map (1947), an educational short that brilliantly illustrated the difficulty—indeed the impossibility—of accurately projecting the spherical surface of the Earth onto a flat surface, a problem she had tackled many times when painting maps on glass.
https://www.nfb.ca/film/impossible_map/
With McLaren, she co-directed the superb Rythmetic (1956), Lines: Vertical (1960), Lines: Horizontal (1962) and Mosaic(1965). But their greatest work, inarguably, was Begone Dull Care (1949).Her films from this period include Fine Feathers (1968), The Hoarder (1969) and Mr. Frog Went A-Courting (1974).The Lion and the Mouse (1976) and The Town Mouse and the Country Mouse (1980). Evelyn Lambart died in 1999, aged ninety-four.
https://www.nfb.ca/film/begone_dull_care/
https://www.nfb.ca/film/eleven_moving_moments_with_evelyn_lambart/
This week’s launch on NFB.ca of Donald McWilliams’s film Eleven Moving Moments with Evelyn Lambart (2017), in celebration of International Women’s Day, affords us a fine opportunity to revisit the journey of this exceptional artist. As the first woman animator in the country—and for nearly a quarter-century the only female animation filmmaker. At age six, Evelyn began to experience hearing loss. The condition quickly deteriorated, and within a few years she was nearly deaf. Her parents encouraged her to explore drawing and painting, pursuits that did not depend on her hearing. She developed a taste for and remarkable skill at both art forms, which would serve her well in later years. But her childhood was challenging: she did not have the benefit of a hearing aid, and her teachers failed to take her handicap into account. Evelyn was soon isolated from her classmates and felt excluded from society. In spite of these challenges, she vowed to never be left out, eventually find a job, never marry, and live life to the fullest. At the National Film Board, she would find her place in the sun.After World War II, she made her first film, The Impossible Map (1947), an educational short that brilliantly illustrated the difficulty—indeed the impossibility—of accurately projecting the spherical surface of the Earth onto a flat surface, a problem she had tackled many times when painting maps on glass.
https://www.nfb.ca/film/impossible_map/
With McLaren, she co-directed the superb Rythmetic (1956), Lines: Vertical (1960), Lines: Horizontal (1962) and Mosaic(1965). But their greatest work, inarguably, was Begone Dull Care (1949).Her films from this period include Fine Feathers (1968), The Hoarder (1969) and Mr. Frog Went A-Courting (1974).The Lion and the Mouse (1976) and The Town Mouse and the Country Mouse (1980). Evelyn Lambart died in 1999, aged ninety-four.
https://www.nfb.ca/film/begone_dull_care/
Τρίτη 6 Μαρτίου 2018
Κυριακή 4 Μαρτίου 2018
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)