JORGE LUIS BORGES (Argentina, 1899-1986)

ΙΣΛΑΝΔΙΑ

Τι ευτυχία για τους ανθρώπους όλους,
Ισλανδία των θαλασσών, που υπάρχεις.
Ισλανδία του σιωπηλού χιονιού και του κοχλάζοντος ύδατος.
Ισλανδία της νύχτας που γέρνει
πάνω στην αγρύπνια και στο όνειρο.
Νησί της λευκής ημέρας που επιστρέφει,
νέα και θνητή όπως ο Baldr.
Κρύο ρόδο, νήσος μυστική,
που υπήρξες της Γερμανίας η μνήμη

και έσωσες για χάρη μας,
τη σβησμένη, θαμμένη μυθολογία της,
το δαχτυλίδι που γεννά εννιά δαχτυλίδια,
τους πανύψηλους λύκους της χαλύβδινης ζούγκλας
που θα καταβροχθίσουν τη σελήνη και τον ήλιο,
το σκάφος που Κάποιος ή Κάτι ναυπηγεί
με των νεκρών τα νύχια.
Ισλανδία των κρατήρων που προσμένουν
και των ήσυχων ποιμνιοστασίων.
Ισλανδία των ακίνητων απογευμάτων
και των ρωμαλέων ανδρών 
που τώρα είναι ναύτες, βαρκάρηδες και ιερείς
και που χθες ανακαλύψανε μια ήπειρο.
Νησί των αλόγων με τις μακριές χαίτες 
που γεννούν πάνω στο χόρτο και τη λάβα,
νησί του γεμάτου νομίσματα νερού
και της ακόρεστης ελπίδας.
Ισλανδία των σπαθιών και της παλιάς σκανδιναβικής γραφής,
Ισλανδία της μεγάλης κοίλης μνήμης
που δεν είναι μια νοσταλγία